القمقام الزخار و صمصام البتار، ترجمه عربی «قمقام زخار و صمصام بتار» تألیف فرهاد میرزا فرزند عباس میرزا نوه فتحعلی شاه قاجار، از مقاتل ارزشمند فارسی است.
این کتاب از این نظر که تعمق در منابع اخبار مرویه درباره مقتل سیدالشهداء نموده و از کتب معتبره اتخاذ سند کرده است، داراى ارزش و اعتباری است که بسیاری از علماى بزرگ بر آن اعتماد کرده اند. تعریب و تحقیق کتاب توسط نویسنده و مترجم توانای معاصر محمد شعاع فاخر انجام پذیرفته است. کتاب مشتمل بر مقدمه‌ای در ذکر شرح حال نویسنده و آثار او به قلم عمادزاده، مقدمه مترجم و متن اثر در ضمن عناوین متعدد با لفظ ذکر است. از آنجا که محتوای کتاب درباره نسخه اصلی گزارش شده است، در این نوشتار تنها مطالبی درباره تعریب این اثر بیان می‌شود.
مترجم در مقدمه چنین نوشته که با عشق و علاقه نسبت به نظم و نثر فارسی رشد یافته است. وجود آثار ارزشمند فارسی در کتابخانه پدر و مطالعه این آثار توسط پدرش و ترجمه‌های دقیقش از اشعار فارسی، او را به ترجمه علاقه‌مند می‌کند. وی سپس تصریح می‌کند که این آروزی تمام عمرش بوده که برخی از گنجینه‌های علمی و ادبی را از لغت فارسی به عربی ترجمه کند. پس از آن با ابازینب صاحب انتشارات شریف رضی در قم آشنا می‌شود و کتاب‌هایی را ترجمه می‌کند. پس از آن با کتاب فرهاد میرزا آشنا می‌شود. او از این شخصیت ابراز شگفتی می‌کند و معتقد است که وی در کتاب قمقام زخار، با تیزهوشی و اخلاص تاریخ امام حسین(ع) را به‌تفصیل شگفتی‌برانگیزی، بدون مطالب بی‌ارزش و مبتذل نوشته است .
مترجم در مقدمه درباره ترجمه این اثر به دو نکته اشاره کرده است:
آمیختگی نثر فارسی با لغت عربی از عناصر اساسی زیبایی در عبارات کتاب است. در زبان فارسی جمله‌های زیادی وجود دارد که عربی خالص است، بلکه گاهی نویسنده زبانی را که کتاب را به آن نوشته رها کرده و بدون مقدمه و نیازی به آن به عربی منتقل شده است و هنگامی که نص عربی را نقل می‌کند در اکثر اوقات بدون ترجمه آن را رها می‌کند. این موضوع دلالت بر ولایت عظیم زبان قرآن دارد؛ همچنان‌که دلالت بر شیوع لغت عربی بین علما و خردمندان آن زمان دارد
نویسنده تنها به نام کتاب اشاره کرده و جزء و صفحه و زمان و مکان چاپ را که امروزه رایج است، ذکر نکرده است. مترجم، می‌نویسد: از آنجا که بیشتر مصادری که به آن استناد شده بارها چاپ شده، لذا لازم بود که از نص اصلی که مؤلف از آن نقل کرده تحقیق کنم و جز در مواردی که مصادر اصلی یافت نشد به اندازه مویی کوتاهی نکردم. وی همچنین هدایت خداوند و عنایت اهل‌بیت(ع) را چنین توصیف می‌کند: از باب نمونه به موردی اشاره می‌کنم که نویسنده متنی را از کتابینقل کرده بود که فهرست موضوعی نداشت. نمی‌دانستم این متن در کجای کتاب قرار دارد. در کارم حیران بودم و از اینکه ترجمه به‌خاطر تحقیق از این نص معطل بماند می‌ترسیدم. این کار نیازمند این بود که تمام کتاب یا بیشتر آن را بخوانم، اما به لطف خدا با گشودن کتاب از وسطش مثل اینکه کسی مرا به‌سوی آن هل داد و متن در صفحه اول از سمت راست درخشید
با مطالعه و مقایسه اجمالی متن فارسی و ترجمه عربی می‌توان به‌درستی اذعان نمود که ترجمه عربی مشتمل بر تحقیقات و ارجاعات و توضیحات مفیدی است که در نسخه اصلی نیامده است .
فهارس آیات، احادیث، آثار، اعلام، قبائل و طوائف، اماکن و بقاع، وقایع و ایام، کتب، اشعار و موضوعات در انتهای کتاب ذکر شده است.
گزارش محتوا
فرهاد میرزا در مقدمه کتاب ضمن ستایش پروردگار و منقبت حضرت رسول(ص) و مولا امیرالمؤمنین(ع) و سایر ائمه اطهار(ع) و بیان شمه‌ای از معرفت به علم تاریخ، هدف خود را از تألیف کتاب، «تذکر نوائب و تفجع بر مصائب سیدالشهدا، وسیله نجات و ذخیره معاد دانسته» و نشر مناقب و ذکر مصائب آل تبار، حضرت خیرالانام عليه الصلاة و السلام را از جمله انگیزه‌های خود برشمرده و عنوان کرده است که در کتاب‌های گذشته فریقین در مورد سیدالشهدا اختلاف بسیار وجود دارد که صحیح از سقیم تشخیص نتوان داد؛ بنابراین جمع یک کتاب با ویژگی‌های منحصربه‌فرد از نظر وی ضروری می‌نموده است. فرهاد میرزا علاوه بر آنکه در چند جای کتاب عنوان کرده است که نیت خیر و قصد ذکر مصائب کربلا را داشته، تأکید کرده است که در این مسیر پیروز و موفق گردیده و آرزو کرده است خداوند عمل او را برای آن جهان ذخیره نیکو قلمداد نماید. وی موفقیت خود را نیز در این دانسته است که: «رجاء واثق داشتم و نیت صادق کردم و از خدای در همه حال رشاد خواستم و از باطن امام استمداد نمودم»
وی همچنین سال آغاز نگارش، شیوه و دلیل نام‌گذاری اثرش را چنین توضیح می‌دهد: «در این سال که سنین هجرى به یکهزاروسىصدوسه رسیده، آغاز جمع و تصنیف و ترتیب و ترصیف نمودم و خداى داناست که با قلت بضاعت و عدم استطاعت بهقدر وسع و طاقت در ترجیح اقوال و تنقیح اخبار که متون کتب فرق اسلامیه از احادیث صحیحه و تواریخ معتبره بدان محتوى و منطوى است، اغفالى نرفت و در جمع و ذکر آن اهمالى نیفتاد و از کتب محدثین و مورخین که از سنه 1000 (یک‌هزار) هجرى و بعد به رشته تألیف درآوردهاند، درج و نقل نکردیم و این کتاب که شناوران لجه معرفت را بحرى است زاخر و دلاوران عرصه محبت را سیفى است باتر، قمقام زخار و صمصام بتار نام نهادم که لفظ با معنی و اسم با مسمی مطابق باشد»
جهت دانلود و مشاهده کتاب کلیک کنید
